Op de valreep

Oma’s cadeau om het nieuwe jaar warm en zacht te beginnen.

En bij deze wens ik u allemaal een prettig eindejaar en een fantastisch 2011!

Advertentie

Mijn Secret Santa !

Mijn Secret Santa is toegekomen ! Eerst vond ik dit briefje in de bus:

Een blik aan de achterkant leverde een groot pak op (aha, mijn secret santa is een “bekende onbekende“):

Papier eraf en een mooie doos kwam tevoorschijn:En in die doos, superleuke dingen: 4 placemats om te versieren met behulp van textielstiften en een “bijhoud boekje” om de kinderen wat tekeningen te laten maken. Ideaal om onze woensdagnamiddagen te vullen als de weergoden ons niet gunstig gezind zijn ! Krientje, super bedankt, ik vind het heel erg leuk !!

En ook aan Tess, een dikke merci voor de organisatie !

En de winnaar is …

Tataratatataaaaa…..

Tromgeroffel ….

Voila zie, onze KleineMan heeft gekozen (en de papiertjes versierd). Lichtindeduisternis, stuur je me even een adres op, dan krijg jij een extra cadeautje onder de kerstboom !

Eén

Hiep hiep hoera voor wijplukkendedag! Precies één jaar geleden startte ik deze blog, geïnspireerd door een blog die ik toevallig tegenkwam en van dan af aan regelmatig begon te lezen. Ondertussen heb ik er reeds heel wat meer ontdekt (en ik blijf er maar bij ontdekken 🙂) en vooral, het creatieve waar ik als kind uren zoet mee was, kwam hierdoor opnieuw een beetje naar boven!

Het is best wel spannend om zo eerst wat voor jezelf te schrijven en geleidelijk aan te ontdekken dat er mensen zijn die je schrijfsels volgen ( jullie zullen zich hier best wel in herkennen).  En dat maakt mij ook wel een beetje nieuwsgierig. Er lezen namelijk heel wat meer mensen mee (als die statistieken van WordPress tenminste kloppen) dan dat er hier reacties komen. Daarom, zou het niet leuk zijn moesten jullie voor één keertje, zo echt maar voor één keertje, iets van jullie laten horen?

Beveiligd

Het laatste bericht werd beveiligd. Als je wil meelezen, stuur een mailtje of laat een reactie achter.

Griezelig

Vandaag viel de reclamefolder van Colruyt in de bus. Niets speciaals natuurlijk, ware het niet dat er deze keer een “folder, speciaal voor u op maat gemaakt” bijzat. En toen ik die opensloeg, zag ik precies de inhoud van mijn winkelkar liggen … echt, allemaal zaken die ik enkel in de Colruyt ga kopen, en nog wat bladvulling natuurlijk, maar toch. Griezelig vond ik dat op ’t eerste gezicht … wat ze toch allemaal bijhouden met die Extra kaart.

Geen inspiratie

Geen inspiratie voor ’t moment om iets zinnigs te schrijven (alsof al mijn vorige berichten wel zinnig waren, moehaha).

Ik zou natuurlijk kunnen schrijven over GroteMan, hoe flink hij is, hoe hij elke week gezwind naar de zwemles vertrekt (om watervrees te overwinnen, stel u voor) of dolenthousiast naar de turnles (zijn liefje turnt namelijk ook 😉 ), hoe hij zichzelf leren rekenen heeft de voorbije vakantie, of hoe hij de pengreep nog steeds niet 100% beheerst, hoe hij de hele dag door zingt en versjes voordraagt, of hoe graag hij wel zou willen lezen en schrijven.

Of ik zou kunnen schrijven over KleineMan, hoe groot die geworden is (niet letterlijk natuurlijk, want ’t blijft een klein, fijn baaske), hoe hij nog meer lijkt te tateren dan zijn broer (of beter, hoe er hier soms ruzie gemaakt wordt om iets te mogen zeggen), hoe hij helemaal klaar is voor school (maar nog steeds niet mag gaan), hoe hij elke week in het zwembad zou willen springen om GroteMan gezelschap te houden (maar ook nog steeds niet mag gaan), hoe hij nog altijd in de “ikke doen” faze zit.

Of ik zou kunnen schrijven over hoe leuk het is om die twee samen bezig te zien, hoe GroteMan KleineMan spontaan helpt of hoe KleineMan aan GroteMan hulp vraagt.
’t Zijn twee kadeekes samen, maar ook twee handen op één buik.

Maar daar hebben jullie natuurlijk geen boodschap aan …

secret santa bij Tess

Ik heb zoveel leuke dingen gelezen over de vorige editie dat ik nu besluit om mee te doen ! U ook ?

Give away feestje

Neen niet hier, maar bij Ilse van 44.  En ze geeft hele leuke dingen weg … Allen daarheen !

Gewonnen !

“Ik heb gewonnen, ik heb gewonnen, jippie jippie jei.”  En beeldt u zich daarbij nog enig gezang en een vreugdedansje in. Tsja, geen wonder dat ManLief mij met opgetrokken wenkbrauwen zat aan te kijken en de kinderen eruit zagen alsof ze dachten “wat krijgt die nu weer”. Maar ik heb dus gewonnen, en niet zomaar iets hé, ha neen, ik heb het fameuze LEGO Minotaurus spel gewonnen dat mevrouw Schriekstraat weggaf …

Ik, ik die nooit iets win, ik die het allang opgegeven heb om elke zomer trouw mee te doen aan de grote Knack zomerwedstrijd (of gelijk welke andere wedstrijd) omdat ik toch telkens uit de boot val, ik die altijd antwoord “geen interesse” op de vraag “mevrouw, doet u mee ? ” ook al antwoorden ze daarna, “maar u kunt een set juwelen winnen !”, ik die denk dat mijn 7 vette win-nu-maar-wedstrijden-jaren ook aangebroken zijn, ik die …

We kijken er dus wel naar uit, naar dat spel, wordt ongetwijfeld vervolgd …

PS. En dan voelde ik me een beetje schuldig, omdat al die anderen wel kinderen van 7+ hebben. Eerst dacht ik nog, ik geef het door, maar dan kwam er dat duiveltje dat tegen me sprak (en me een beetje hebberig maakte) …